Aşk üç yerde yalan söyler insana;
Kuşlar sürü ile geçerken
Yüreğinin boşluklarından
Siyah gölgeler Mor yeleli,
Acıkmışken en Zifire,En Doruya
Bereketli Başaklar usunda
Engine; alabildiğine engine
Çedene renkli yığınlara dönüşürken…

Öyleydi Kırmızılar içinde
Bir Huri ve/ya Afet
İlk Gördüğün an;
Bir Bakış,Bir Dokunuş,
Veya bir Merhaba…
Varmıdır böylesi
Yürek ısıtan
Yalnızlığı bitiren Yaba gibi
Az biraz Güneş
Azıcıkda imkansızından umut
Ayakların seni götürürken…
İlk Yalandır oysa;
Özlersin;
Büyüdükçe istersin
Nazlanıyor Dünya…!
Nazlandıkça büyüyor gölgeler
Mehtaplı bir cürum
Gece yarısı buluşmaları…

Öyleydi Maviler içinde
Bir Yalancı ve/ya Sahtekar
Tanıdığın An;
Günahlar arınırken
Günlük Fitnaz
Veya Ferhundedir
Sözcükler
Alev topu Cümlelerde
Varmıdır böylesi
Yürek yakan
Hainsi Çiyan
Ölüme çağıran topraklar gibi
İkinci yalandır oysa;
Nefretle,Kinle
Defedersin Koca Çınarı
Öfkeleniyor Dünya…!
Öfkelendikçe büyüyor kusmalar
Sıvazlansın böğür
Nur topu,Kar topu fitneler…

Öyleydi Siyahlar içinde
Bir Azad ve/ya İntihar
Son gördüğün an;
Zilletli vedalar
Veya bir soğuk Hoşça kal
Kim diyebilirdiki
Bu Şepşevik Libido …
Hırçınlıklar işler tenine
Alev renkli,Mor Ve Ötesi
Veya Doruklar ulaşılmaz değil
Ovamız,Obamız,Otağımız
Kor döşlü,Çürük dişli
Canavarlardan hediye..
Son Yalandır oysa;
Nevrotik
Alemşümul lakırdılarda boğarsın
Ölüyor Dünya…!
Öldükçe yitiyor aşk parmak uçlarından…

Aşk üç yerde yalan söyler İnsana…