Delirten Sevda
Bak şu adama,
Benim vefasız sevgilim,
İyi bak.
O
Bir sevda uğruna,
Aklını yitirmiş bir deli.
Bir baştan bir başa,
Durmadan adımlar
Bu uzun caddeyi.
Caddenin ucundaki çeşmede,
Saçlarını ıslatır,
Yürür caddenin öbür ucuna,
Bir vitrin camının karşısında
Tarar kurumuş saçlarını..
Nice kez tekrarlanır,
Bu saç ıslatmalar
Ve taramalar gün boyu.
Hüzünle harelenmiş gözleri,
Gelene, geçene bom boş bakar.
İşte sevgilim,
Aşk dedikleri
Sevenleri böylesine yakar.
Bu deli,
Vefasızlığını anımsattı bana.
Ve beni,
Deli eden o
Sevda günlerimizle birlikte.
Gidip elinden
Tutasım geldi o delinin.
Soracaktım ona,
Değer mi be kardeşim,
Değer mi?
Bir vefasızın uğruna
Böylesine akıl yitirmek.
Tüm bedenim sarsıldı
Korkuyla,
Ya ben,
Y a ben de,
Delirirsem bir gün
Vefasızlığın yüzünden.
Kaç ay oldu terkedilmişliğim?
Yoksa yılları mı buldu?
Bilmiyorum.
Geçmişte kalan
O güzel günlerimizi
Arıyorum ama,
Bulamıyorum.
Beni de deli eder mi bu sensizlik?
İnan bana sevgilim,
Çok.... ama çok korkuyorum.
               Özcan NEVRES