Allah’la kul

Bireyi yok, sahip meçhul
Bütünleşmiş Allah’la kul
Issızlıktır sessiz, vakur,
Yaşamak da büyük okul.

Su verirsen hamur olur
Türaptandır çamur olur
Alıp, satan nalbur olur,
Satılamaz gayrimenkul.

Katıksızdır doğan özü
Güvenlidir her bir sözü
Yarın ahir, bugün yüzü,
Karalanan gayri bir pul.

Bozuluyor tohum toprak
Mevsimiyle siyah ve ak
İlmin varsa bir çıra yak,
Bedevinin kumu da çul.

Bileşik kaplar bozuldu
Yakınlarım ağyar oldu
Gah esildi, gahi doldu,
Göletinde yüzdü oğul.

Tükendi verilen mühlet
Yetişemez buna devlet
Her türlü gelen felaket,
Kaçsa da o gene mesul.
1984