İster ver, ister verme

Bir ışık muhtacıyız ister gör, ister görme
Bin asırlık vakıftayız ister er, ister erme
Küçülüyorsun miri, belgen benim elimde,
Ben seni tanıyorum, ister ver, ister verme.

Sende renk şaşılığı bende destan duygusu
Yanlışlar bir gerçeğin belki devlet uykusu
Sanki başıboş akan, önyargının kurgusu,
Ben seni tanıyorum, ister ver, ister verme.

Bir görüntü sembolü yüksekte duran heykel
Ey heykel senden ayrı, kurulu mu bir kartel
‘Sıhhiye Meydanında’ fışkırmış yerden bir el,
Ben seni tanıyorum, ister ver, ister verme.

Ey devran gören ezel, ey hal, ey müstakbel
Ey neslin açlar damı, ey düş, ey iz, ey engel
Yüzüne dek bulaşmış sırıtırken birçok kel,
Ben seni tanıyorum, ister ver, ister verme.