Eşkıya da sensin, Evliya da sen

Boşa dönmez elbette ki meridyen
Yüksekten görüyor çekip çeviren
Altından taş çekip, bina deviren;
Taşları tam, oturmamış bu yurtta,
Eşkıya da sensin, Evliya da sen.

Kırbaçladı, su vermedi bir kâse
Açarak gözünü al bundan hisse
Sabredin gelecek güvenli celse;
Taşları tam, oturmamış bu yurtta,
Eşkıya da sensin, Evliya da sen.

Yatıp, kalkıp birbiriyle kapışan
Elde fener, geleceği morlaşan
Başkalaşıp adaleti kaybolan;
Taşları tam, oturmamış bu yurtta,
Eşkıya da sensin, Evliya da sen.

Çatı bozuk, siyasetin toz, duman
Dağ fare doğurdu, görüldü yalan
Oy kapısı oldu görün din, iman;
Taşları tam, oturmamış bu yurtta,
Eşkıya da sensin, Evliya da sen.

Açık değil suyun üstünde saman
Bağımsız mı, bağlı mıdır o vicdan
Alt, üst, önü, ardı görüyor Yezdan;
Taşları tam, oturmamış bu yurtta,
Eşkıya da sensin, Evliya da sen.