Kendimizden geçer kendini tanımaz cümleler,
Gerçekler sahipsizdir yaşamak için,
Her duvarda öfkeli renkler bağırır suskunluğa,
Her duvarda yalanlanır bütün düşler,
Zaman vurur kendini birtek uykusuzluğa,
Çoğul bir dünyanın kasabalaştığı zeminde,
Fay kırıklarına dolanır ayaklarımız,
Kendinden geçen ruhların, mola verdiği her durakta,
Toplasan bir yürek olamamışız, /Sanki hayat varmış da,
Biz tanımlanmamışız,

Üşümeler başlar bir taraftan,
Bir taraftan üşüşmeler yerde yatana,
Kendini satandır şeytana tanımsız,
Yitik bir beden üzerinde, /Derdi görev hükmünden,
Boşluğa akan bakışlar, /Dar ağacındaki kelimelerim,
Yalansız,
Biz hangi tılsımı bozuk çağdayız,
Bir o kadar anlamsız,

Bu kadar sahipsizsin işte sende,
Bu kadar sahipsiz yüreğin içinde,

Ben değilim böylesi bir gecenin dilinde,
Hiçbir duvar kapatmaz yüzümü, /Hiçbir duvar öfkeni,
En büyük günah daha işlenmedi, /İzmarit kaldırımları,
Tekmelenirken cansıkıntısı, /Yeryüzü sessizliğinde,
Baktığım hiçbir şey anlatmıyor bana,
Baktığım hiçbir şey seni,

Bu kadar sahipsizim işte bende,
Bu kadar sahibini arayan yürek içinde...