Gülüşünün büyüsü meleklerden alınmış,
Saçlarının telleri hazinemde elmastır.
Dudağının gülleri perilerden çalınmış,
Gönlündeki sevgiler yüreğime libastır.
               
Islanınca kirpiğin çöker kara bulutlar,
Engerek zehri dolar yüreğime kahırdan.
Dalgalanan saçının tellerinden umutlar,
Kutlu müjde getirir yaşanmayan bahardan.

Bakışların kalbimin yarasını okşarken,
Gülümsemen estirir cennetin meltemini,
Gönlümün asil atı sana doğru koşarken.
Müptelayım sevdana, severim sitemini,

Yüzündeki gizemi kopyalarken çiçekler,
Saçlarının uçları gerdanını kıskanır.
Bağrımda paslanırken hasret saplı bıçaklar,
Deli gönlüm vuslatın hayaliyle uslanır.

Ellerinin sıcağı eksilmez ellerimden,
Gözlerimin feridir bakışının izleri.
Gönlümü kalem yapar ateşli çöllerimden,
Gülüşüne yazarım duygu dolu sözleri.

Yolumu şaşırdığım gecelerin yıldızı,
Ufkumdan doğan güneş, kalbimdeki büyüsün.
Hasret dolu içimde kıvranırken bir sızı,
Senden gelen acılar yüreğimde büyüsün.

Cefan asalet katar sevda dolu dünyama,
Sitemlerin süs olur hüznümün bahçesinde.
Resmini nakış nakış işlemişken hülyama,
Adın bile mukaddes kuşların lehçesinde.

Bir bahar rüzgârısın, esersin yavaş yavaş,
Hasretinle tutuşan bağrımdaki yangına.
Sana giden yollarda bahtımla bitmez savaş.
Duygular kürek çeker, açılırım engine.

Mehmet Nacar