✫`⋎´✫¸.♥ •°*”˜˜”*°•♥ ✫(⁀‵⁀) ♥ ✫ ✫ ✫♥
,♥ `⋎´✫¸.•°*”˜˜”*°•✫(⁀‵⁀) ✫ ✫♥


Huzur/du istenilen oysa
Bir nefeslik huzur…



Ölmeden önce ölmemekti senin yanında

Gözlerine bakarak yalan söylememekti

Her kapını açtığında

Nerden çıktın sen, der gibi bakmadan

Güler yüzle beni karşılamandı aslında



Dileğim huzuru bulmaktı yanında

Kollarına yaslanırken

Nefesindeki sıcaklığının bana güven vermesiydi işte



Bir hiç hoşluğunda geçirirken ömrü

Seni seviyorum tadında bir gülümseyişi istemekti



Huzur vermek, alabilmek

Sen ne yaptın

Bütün kelimeleri, ihanet rüzgârlarıyla beni boğdun

Boşluğa bıraktın söyleyemeden sözlerimi...



Güven eksikliğiydi huzurumu alan

Yalanlara isyanımdı oysa

Kanımdandın sen

En yakın arkadaşım

En yakın dostum olmalıydın



Anladım, yakınlarından aldığın darbeler öldürürmüş insanı

Tek huzur istedim senden oysa

Belki bulurum diye geldim

Sorgu çemberinde buldum kendimi

Ne için, kim içindi bunlar

Bir nefeslik ömür için miydi ?

Söyle!


Egoistlik bu

Kırsaydın gururundaki isyanı

Biraz empati yapsaydın ya…





Oysa ne kadar kolaydı ömür

Zorlaştıran yine sen oldun

Kapına geldim, ayaklarım geri gidiyor ama

Nihayetinde sen de ben gibisin

Biliyorum

Ama canımı acıtan başka

Yine eski defterleri çıkartacaksın biliyorum karşıma

Nefretini kusacaksın

Beni yerle bir etmek için

Pişman etmek için belki de…



Huzurdu istenen aslında

Bağırıp çağırmadan ve incitmeden

Sukut ile gözlere bakarak küçük harfleri sıralamaktı

Küçük büyük demeden

Sadece dinleyerek

Susmaktı belki de…



✫`⋎´✫¸.♥ •°*”˜˜”*°•♥ ✫(⁀‵⁀) ♥ ✫ ✫ ✫♥
,♥ `⋎´✫¸.•°*”˜˜”*°•✫(⁀‵⁀) ✫ ✫♥







29 Haz. 11