Hortumculuk

‘Hortumcular’ milletin ortak olduğu, Devlet’in, hepimizin gelirlerini hortumladılar diye üzülmeyin. Günümüzdekilerden farklı olsa da bizim zamanımızda da vardı. Eskiden bu yapılanı hiçbir kimse hissetmezdi, ancak yakınları bilirdi.

Ben iki tanesini yakından tanımıştım. Birinin adı Kenan, diğerinin adı Rahmi idi. Soyadları bende kalsın. Bu adamlar bir iki kere hortumlamakla yüklerini tutmazlardı. Azar azar devamlı hortumlamayı sürdürürlerdi.

Hadi Kenan yokluktan, maaşını ev ve çocukların okul masraflarına yetiştirememekten yapıyordu. Rahmi ise iyi kazanan biri olduğu halde oda hortumculuktan vazgeçmiyordu.

Bu adamları biraz daha yakından tanıtmak istiyorum. Kenan dört çocuklu bir babaydı. Daima evlilikten, çok çocuk babası olmaktan şikayetçiydi. Şöyle derdi:
“Erkek yaratmış Allah seni, bir cinsilatif’in peşine düşüyorsun, sonra da bunlar başına geliyor” diye, aldığı maaşın yetmediğini, yaşama duyduğu küskünlüğünü dile getirirdi. Bunun için hortumculuk yaptığını ima ederdi.

Kenan, kırk sekiz yaşına basmasına karşın, yaptığı işten daha çok sıkıntıdan kamburu çıkmıştı. Çenesi, büyük burnunun altında kaybolmuş gibiydi. Hayatının geleceği için, Padişah Vahdettin kadar kaygılı, kararan yaşamını düşünmekten avurdunun çöktüğünü gösterir :
“Bende eğlenmesini, gece hayatını yaşamasını bilirim ama, aldığımız maaşla, bulduğumuzla yetiniyoruz” diyordu.

Tanımış bulunduğum ikinci hortumcu Rahmi Bey, iyi kazanıyor, evine iyi para getiriyor. Evli ve iki kızı vardı. Tek sıkıntısı, eşinin çocuklarına gösterdiği ilgiyi, kendisine göstermemesi idi. Belki eşi de Rahmi’den ilgi bekliyordu kimbilir… bilinense ikisi de mutlu değildi.

Son zamanlarda aralarına bir canlı daha katılmıştı. Bu bir dişi Şempaze maymunuydu. Bu maymunu İstanbul’dan uçakla gelirken, Hava Meydanı’ndaki satıcıdan kafesiyle birlikte almıştı. Rahmi, evinin dışında eşinden ayrı eğlencelere katılmayı seviyordu. Maymun’u da eğlendiği gecelerde, eşinin yalnız kalmaması için almıştı herhalde…

Rahmi gece yaşamında, konsomatris bayanlarla eğleniyor, bol para harcıyordu. Eşi bunun farkında olduğu için evde tartışma yaşanıyordu. Çocukları salonun bir köşesindeki maymunla ilgileniyorlar, tartışmanın dışında kalıyorlardı. Rahmi’nin eşi maymunu da kendine alıştırmış, yakınlaşmak isteyince maymun Rahmiye yüz vermiyordu.

Rahmi alkolü seviyordu, çıkmadığı gecelerde evinde ölçüyü kaçırmadan içiyordu. Dışarıda eğlendiği yerlerde bol para harcayan Rahmi, evinde ise mütevazi bir sofrayla yetinirdi. Rahmi’nin rakısının mezesi, bir adet ekşi elma ile yüz gram sarı leblebiydi. Rakısını bunlarla yudumlardı.
Rakı kadehinin içine bir leblebi atarak içmeye başlardı. Leblebi tanesi dibe çöktüğü zaman, ölçü tamam der, daha fazla içmezdi. İsterseniz sizde deneyin, bir süre rakının üstünde duran leblebi, vakit dolunca dibe batıyor.

Kısaca leblebi deyip geçmeyin, Rahmi’nin hortumculuğu da o dönemde başlamıştı. Gece hayatına para yetiştirmek zordu. Gerektiği zamanlarda kimseye çaktırmadan hortumlama yapıyordu. Sonunda bu hortumlamalar yuvasını da kurtarmıştı. Eşi ile birlikte mutlu bir yaşama kavuşmuşlardı.

Rahmi İstanbul doğumluydu. Polislik görevinden ayrılmış, birkaç filmde de küçük rollere çıkmıştı. Gerçekten de Hollywood’un Robert Mitchum’una benziyordu yüzü… Samatya’da evleri varken, duvar dibinde güneşlenen Fatma Girik’in çocukluğunu biliyordu. O yıllar da Ankara’da yaptığı imalatlarla iyi para kazanıyordu.
Eşi de İstanbullu olduğu için (İstanbullu olmak ayrıcalıktı) Ankara’da birkaç yıl içinde geniş bir çevreleri olmuştu. Gece hayatını da bırakmış, Eşi ile birlikte davet edildikleri düğünlere, derneklere, aile içindeki eğlencelere katılıyorlardı
Çözülmesi gereken tek sorun akşamları aldığı alkol kalmıştı. Evet alkolik olmasa da, düğünlerde, aile içindeki eğlencelerde, havalı olmak için alkol alma ihtiyacı duyuyordu. Bunun için de pratik bir çözüm bulmuştu. Ceketin iç cebine girecek yassı bir ‘kanyak’ şişesi, birde 15-20 cm’lik ince akvaryum hortumu yetiyordu, sorun böyle çözülmüştü.

Rahmi artık düğün, dernek davetlerinde zorluk çekmiyor, eşini ve kız çocuklarını alarak, cebindeki düzeneği hazırlayıp leblebi, fıstık çerezini de cebine koyup gidiyordu. Gittikleri düğün, eğlence her neresi ise, istediği yerde rahatça rakısını hortumluyordu.

Kenan’a gelince, dört çocuk, eşiyle beraber altı kişinin ihtiyaçlarını karşılamaya çalışan küçük bir memurdu. Hortumculuğu gerekli gördüğü zaman yapıyordu. Tatil günlerinde çerezini de cebine alarak, evinden uzaklaşıp caddelerde, parklarda çaktırmadan hortumlamaya başlıyordu. Davetli bulundukları düğünlerde, sazlar ve cazlar da bulunduğundan rakısını çekerek ekstradan eğlenceli geceler yaşıyordu. Nadir de olsa Ankara’da eski hortumculuk böyleydi.