herşey bir değişik akıyor nedense.

sevda öyle, dostlar öyle, uğraşlar öyle... bende öyleyim kıvrımlı bir nehir gibi farklı diyarların farklı tatlarını keşfediyorum . bol bol özlüyorum...

Sihir dedikleri bu olsa gerek kendimden nefret edişlerim sadece. Bir günü beklemek sabrını gösterememek belki. yada bir abla tavsiyesine uymak. en iyisini seçip çıkarmak. Beğenememek bir türlü . Kıymet bilememek. Ve bir de plajdaki uzun yürüyüşlerde dinlediğim o hikaye. evde kalan kız masalı...

Düğün. İnsanlar mutlu oluyorlar sanırm. Birlikte oluyorlar. Bir çok masraflara giriyorlar insanlıklarını sergilemek adına. Yada insan olduklarını hissetmek adına. Topluluğa ait olmayı seviyorlar. Bu toplulukla varlık buluyorlar çünkü. tek başlarına kendilerini anlamdıramıyorlar. İnançları bunu engelliyor sanırım.

Neyse müzik diye biraz ritmik gürültü. Öyle sanılıyoruz pistte temposuz rastgele. Mutluyuz yada mutlu olmaya çabalıyoruz. Evet spor bu yaptığımız bence ondan gülümsüyoruz. Hareket ettikçe adrenalin salgılanıyor bünyemizde. kan basıncımız artıyor. Kaslarımızı daha güçlü hissediyoruz. Kendimizi daha gösterişli buluyoruz. Ve biliyoruz ki hep çevremiz tarafından gözlemleniyoruz.

Sonra gece yarısı arabada uyuyoruz yolda dönerken eve. Ayın büyük ve parlak oluşu dikkat çekici. Bir şeylerle bağdaştırmak istiyoruz. Ama bayat ilişkilerimizi atalı çok oluyor dipsiz kuyulara, çıkarmıyoruz taze güzelliklerimizi ay ışığına; kendimize saklıyoruz.