Bir sokak lambasının ardından doğuyor yine akşam. Topuk sesim usul usul olsa da ayaz ayaz bağırıyorum sensiz sedasız sokaklarda. Ellerimde poşetler, yüküm dünden ağır… Aptal bir şarkı var dilimde benim uydurduğum. Şehrin en işlek caddelerini flulaştıran telaşlı vakti seyrediyorum. Caddelere, sokaklara bakıyorum… Öksüzün trene baktığı gibi... Sıkıldığımı hissediyorum her şeyden. Şehir manzaralı steril sitelerin birine taşınmayı düşünüyorum. E tabi bir de doğalgaz faturasını nasıl ödeyeceğimi... Dilimden küfür döktüren her şeye üç nokta gönderiyorum. Hayatın topuna. Beni oyaladığını zanneden her şeye, her şeye üç nokta… Akşam takılıyor gözüme. Ve sıradaki üç noktayı bütün akşamlara gönderiyorum. Duruyorum olduğum yerde isyan bu diyorum...