|
Akis
(Aslı Akarsakarya) 23 Ekim 2008 |
İronik |
| |
 Islattım güzelce saçlarını, tiksinmedim – orada burada parça parça kalan saçlarını. Makas ağır zaten ama, büyüdü de büyüdü elimde. Yüzümü görmesin diye de başımı eğdim omuzlarının arkasına, omuzlarımın arasına. İki elimle sıkıca kavradım, yine de sivri ucu aşağı sarktı. Tenine değdirerek makasın bir bacağını, yürütüp boynunda dolandım. |
|
|
Bartolomeu Dias ve Şemsi
(Aslı Akarsakarya) 23 Ekim 2008 |
İronik |
| |
| Örnekte sabitin bir bardak çay ile sınırlı tutulması hem problemin çözümünü kolaylaştırıcı, hem de durumu sembolleştirici bir unsurdur. Nasıl olsa söz konusu çayı içmek kimsenin hayatını değiştirecek bir hamle değildir. Bu durumda, konu üzerinde düşünmemize yardımcı olan “bir bardak çay”, hikayenin sembolojisini oluşturmakla birlikte kendisi hiç o kutunun içine girmemiş olan Schrödinger’in kedisi kıvamında bir fenomene de dönüşmektedir. Zira yakışıklı/çirkin, kafası çalışan hiçbir bey zorda kalmadıkça bu numaraya başvurmaz; ya da daha iyimser bir yaklaşımla :- başvurmamalıdır. Çaydan daha albenili, daha can alıcı bir ikramın olasılık artırmadaki rolü yadsınmamalıdır. |
|
|
Benim Ellerim
(Aslı Akarsakarya) 22 Ağustos 2006 |
İronik |
| |
| Koş, Zeliha teyzenlere haber ver diyor. Koşamam anne ben. Hem düşüyorum durmadan, korkuyorum da. Zeliha teyze diyorum, babam kendini asmış. |
|
|
33
(Aslı Akarsakarya) 25 Haziran 2005 |
Varoluşçuluk |
| |
 Işık azalınca işte, hayal gücü çoğalıyor. Ben karanlığı hiç sevmedim ki sayın melek. |
|
|
|
