|
İnsan Olmuşlardı
(Emin Baydil) 2 Şubat 2005 |
Soyut |
| |
 Yollara düşmüşlerdi, /
Büyük-küçük adımlarla sessiz. /
Gölgeler bir günün ardında başsız /
Renklerini yakmışlardı… |
|
|
O Olmalı Hiç Bir Şey
(Emin Baydil) 1 Şubat 2005 |
Yaşam |
| |
 Kim demiş ki?! /
Kaşlarım bir başka, gözlerim başkadır benim! /
Ellerim, belki şurdan… /
Tenim de şurdan burdan, /
…Özüm başkadır benim? |
|
|
Kan Çiçekleri
(Emin Baydil) 20 Ocak 2005 |
Yaşam |
| |
| Geliyorlar, /
Yine kan ve intikam peşinde /
Paletleri toz duman /
Kin yüklü kızıl tanklar. |
|
|
Gün Tutsak Gönül Mahkûm
(Emin Baydil) 14 Ocak 2005 |
Soyut |
| |
| Gün tutsak gönül mahkûm, her tarafta ah-û zar /
Sanki soluk soluğa, bir resim çiziyorum. /
Geçmiş… ve geçmiş orda, bulutlara yaslanmış /
Onları da ağlayan göklere yazıyorum. /
|
|
|
Gün Tutsak Gönül Mahkûm
(Emin Baydil) 13 Ocak 2005 |
Yaşam |
| |
| Gün tutsak gönül mahkûm, her tarafta ah-û zar /
Bulutlara sanki kış, bir resim çiziyorum. /
Geçmiş gelecek orda, silinir elbet bir gün /
Onları da şu geçen buluta yazıyorum. /
|
|
|
Gün Tutsak Gönül Mahkûm
(Emin Baydil) 12 Ocak 2005 |
Yaşam |
| |
| Bu şiir, zamanın akışı içinde geriye dönüp bakıldığında insanın üzerinde etki bırakmış bulunan çeşitli olayların bir psikolojik etkisini yansıtmaktadır. |
|
|
GÜN TUTSAK GÖNÜL MAHKÛM
Ellerimde zamanın darmadağın saçları,
Sanki soluk soluğa, bir resim çiziyorum…
Geçmiş… ve geçmiş orda, bulutlara yaslanmış
Onları da şu dertli yollara yazıyorum.
Akşam rüzgârlarına, geceleyin sularda
Şeytanın askerleri pusu kurmuş ard arda…
Duygularım ebedî, boşluklara akar da
Her damla gözyaşımı sabırla diziyorum.
Ne olmuş, kimler yapmış? .. Niçin satmışlar bunu?
Bilmezler mi toprağın, hem namus olduğunu?
Ne iktisat maliye, bu bir Bizans oyunu,
Bunlar için derince bir mezar kazıyorum…
Gün tutsak gönül mahkûm, her tarafta ah-û zar
Bu şikâyet, bu feryad, bu yol ebedî, uzar! …
Ben toplarım sabırla, tesbihi eller bozar,
Beni de eller gibi tutanı izliyorum…
Sinmiş bağrına zulmet, muhabbetin zamanla
Kimler hakiki dostmuş, kimler zahirde anla!
Kol kola da girermiş, meğer ihanet çanla
Bu cümlenin altını bir daha çiziyorum…
Nasıl bilirse zaman, artık kendince aksın
Nerde durursa orda, beni orda bıraksın.
Bir oraya, bir bana, bir de kendine baksın!
İnanın ki beyhûde! .. Gezmişiz, geziyorum.
Omuzlarda taşınan şu an başlar beyhude
Beyhude geçmiş yıllar, döksen yaşlar beyhude.
Ah kafam diye diye vursan taşlar beyhude
Yalan dolana artık, yollara kızıyorum…
Teker teker yakılmış çöpleriyle bir kutu,
Sanki bozmuş bir anda odamdaki sükûtu…
İşte yine bir takvim, yıllar beni unuttu,
Hakikat mi, değil mi? .. Bir şeyler seziyorum.
Eyvah, yine olmadı! Bir toplama çıkarma
İşte sıfır, eski beş, yenisiyle bir karma.
Diyorum ki; ey gönül! .. Sakın, elliye varma!
Ey gönül! .. Senden ayrı, yerlerde geziyorum.
|
|
