|
Dahi mi, Deli mi?
(İlke ERSOY) 19 Ağustos 2008 |
Yaşam |
| |
 "Ateşi ben bulursam nasıl kullanacaklarını da ben öğretirim. Kimse kötü kullanamaz."
|
|
|
Ben İlkyaz'ın Annesiyim!
(İlke ERSOY KIBRISCIKLI) 14 Temmuz 2006 |
Yaşam |
| |
| "...ve asıl muhteşem olan; o mercimek kadar şeyin kalbi atıyordu gözümün önünde! İşte o an benim için mücadele başladı, o kalbin durmaması için her şeyi yapacaktım; ne pahasına olursa olsun…" |
|
|
Su Uyur, Düşman Uyumaz
(İlke ERSOY KIBRISCIKLI) 15 Ağustos 2005 |
İlişkiler |
| |
 "Su uyur, düşman uyumaz"... Bu sebeple; neme lazım, parmakuçlarımı klavyenin tuşlarına hafif hafif bastırarak yazayım da kimsecikler duymasın, görmesin.... |
|
|
Unut Beni Aşk Yarası
(İlke ERSOY) 15 Ağustos 2004 |
Bireysel |
| |
 (Ağırlaşan göz kapaklarımın iftirasıdır uyku / Ve en hazin bekleyiştir; / gün ışığı kokan rüzgârlar boyunca susmak!)
|
|
|
Evimdeki Yabancı
(İlke ERSOY) 15 Mart 2004 |
Gerilim |
| |
 "Bu hikayedeki tüm kahramanlar hayal ürünüdür, tüm hayaller ise kahraman..." |
|
|
Pelin Onay'a Mektuplar I / Karpuz Kabuğu Reçeli
(İlke ERSOY) 11 Mart 2004 |
Yaşam |
| |
| "Öyle farklıdır ki o reçel, ağzına bir kaşık dolusu aldığında ve çıtır çıtır karpuz kabuğu parçalarını çiğnemeye başladığında o kadar keyif alır, o kadar mutlu olursun ki, bir daha başka reçelin yüzüne bile bakmazsın!"
|
|
|
| Bir gece sen uyuyordun; ben şiir yazıyordum… Uykunda usul usul ağlamaya başladın gözlerin kapalı, “anneden şair olmaz” dedim elimdeki kalemi bırakıp… İlham perilerini uğurlarken, beni annelik payesi ile kutsayan periye uzandı ellerim… Beşiğini hafifçe salladım uyandırmaktan ürkerek ve “bak yanındayım kızım, ağlama, güvendesin” anlamına gelen varlığımı sana bir an önce hissettirebilmenin telaşını gizlemeye çalışarak… Sustun; rahatladı içim, soluk alma sebebim olan soluk alıp verişlerini izledim… Sonra gülden de güzel gül yüzüne baktım; alnında dizelenmiş kumral buklelerine, yastığının üzerinde boynunla aynı hizada konuşlandırdığın beyit beyit birbirine kenetli uzun parmaklarına, kirpiğinin yanağında gölgelenmiş kafiyesine… "İşte" dedim, "şairim ben"..."İşte benim en güzel şiirim..."
|
|
