|
Kim Demiş?
(A.Latif İRVEN) 28 Nisan 2003 |
Özlem Şiirleri |
| |
 biterse nakaratlar /
/
sığdırdığım yürekte serilirim huz’runa /
/
elini uzatsan da /
/
dönsen /
/
bakmasan da /
|
|
|
Sürgün
(A.Latif İRVEN) 28 Nisan 2003 |
Kent |
| |
 seni sana emanet ediyorum diyarbakır /
alışamadın böyle zamansız ayrılıklara /
yüzlerce yıl bağrından kopan çocuklarına ağladın /
sesini duymadılar /
vebalin ağır /
taşıyamam
|
|
|
O'na
(A.Latif İRVEN) 30 Nisan 2003 |
Özlem Şiirleri |
| |
| Hasretin, uykularıma düşman /
Açılmış odamın tavanı /
Yıldızları yakıyor bakışlarım /
|
|
|
Tut Ellerimi
(A.Latif İRVEN) 5 Mayıs 2003 |
Özlem Şiirleri |
| |
| ey tanrıların bana bahşettiği kadın /
ey yüreğimin mecralarını dolduran kadın /
koyu yalnızlığımın sultası /
korkularımda /
titreyen çocukluğumu /
memelerinin arasında gizleyen kadın |
|
|
Su Gibi
(A.Latif İRVEN) 25 Mayıs 2003 |
Aşk ve Romantizm |
| |
 dudaklarımdan aktın boynuma sana açlıgımdaki /
hoyratlıgımda |
|
|
Bilemedim
(A.Latif İRVEN) 24 Haziran 2003 |
Özlem Şiirleri |
| |
| kendimle kalırken büyüdü herşey /
düşlerimin senli yamaçlarında titredim |
|
|
Zamansız
(A.Latif İRVEN) 3 Temmuz 2003 |
Bireysel |
| |
 çoğu geceler bir sevda düşer yüreğime /
|
|
|
Öp Yüreğimi
(A.Latif İRVEN) 4 Temmuz 2003 |
Lirik |
| |
 titrek ezgilerde avuçladım /
/
gözyaşlarını aşkın |
|
|
yaşamın anlamsızlığı içinde, anlam kazanmaya zorlarız kendimizi. hiç yoktan çıkışı olmayan bir labirentte dolanıp dururuz. gideceğimiz yer de belli değil ya, nereye çıkarsa yolumuz. sonra yine başa dönüyoruz. onca çabadan sonra, hiçbir adım atmamış gibi. anlamsızlığımız en küçük bir aşama kaydetmez oysa. kendimizi yanıltmadığımız sürece, hiçliğimiz, bir zerrenin umursanmazlığı kadar bile değildir belki. daha, daha.. daha aşağı seviyelerde. bir canlı kadar ya da cansız bir nesnenin başkalaşımı kadardır yaşamı etkilememiz. buna rağmen, göremiyorsak gerçekleri, kapatıyorsak gözlerimizi ve kulaklarımızı, ardından dev aynalarında görüyorsak cüssemizi ve gelmiş geçmiş milyarlarca yaşam arasından, -birinden de olsa- farklı ve üstün buluyorsak varlığımızın nitelik ve niceliklerini, hiçliğimizin içinde kaybolduğumuza dair tüm malzemeyi karşımızdakine teslim ediyoruz demektir.
|
|
