- KARANLIĞA YILDIZLARLA YOLCULUK -
Beğendiğim şiir ve yazıların senfonisi
|
|
|
Hz. Ali Efendimizden
(Ömer Faruk Hüsmüllü) |
Din |
| |
 Kendi öğretmeni ve terbiyecisi olan başkasının öğretmeni ve terbiyecisi olandan daha fazla yüceltilmeye layıktır.
Dil yırtıcı bir hayvan gibidir, serbest bırakılırsa yaralar.
Her insanın değeri, yaptığı iyiliklerledir.
Kim, “Bilmiyorum” sözünü terk ederse, hayati organları yaralanmış gibi olur. |
|
|
Gündüz Düşlerim 2
(Didem Duruöz) |
Yüzleşme |
| |
 Denememi okumadan önce, Ozan Yeşiltepe'nin yayınladığı Korku Kuyusu adlı öyküyü okumanızı öneririm. Öyküyü okuduktan sonra, aşağıdaki yazım oluştuğu için. Ayrıca Ozan Bey'e yazımın başlığını kullanmama izin verdiği için teşekkür ederim.
Beynim zonkluyor, ellerim titriyor, desteksiz geçen bir günün ardından tek isteğim ona kavuşmak. Hiçbirşey umrumda değil, şu an kapıyı çarpıp gidebilirim. Kapının önünde, ardında, içinde dışında ne varsa bir kibrit çakıp hepsini kül edebilirim. |
|
|
Gündüz Düşleri 1
(Didem) |
İlişkiler |
| |
 Yanıyorum alev alev... Yanaklarımdan, kulaklarımdan, ellerimden tüm sinir uçlarımdan alevler fışkırıyor. Sanki bir yanım buz tutmuş, diğer yanım ise alev alev yanıyor. Şu an uyumak, korkunun serin sularına atılmak, uykunun girdaplarında boğulmak, bilinmezlerle karşılaşmak istiyorum. Bir bakış, bir his, bir güvence özlemimde. |
|
|
Gözlem Yansımaları
(Didem) |
Anılar |
| |
 Okuyan herkese, zaman ayırdıkları için çok teşekkür ederim.
Bir gözlemin ardından, akılda beliren, anlık düşüncelerin ifadesini içeren yazım, bir iddia hatta varsayım bile değildir, sadece içimden geçenleri paylaşmak istedim. Kimsenin acısını hafife almak ve saygısızlık etmek istemem. Umarım dünyada terörün de bir gün sonu gelir ve ağlayan yüzlerin yerini gülen yüzler alabilir. Umut hayatın yoncasıdır, gizli saklı ve uzakta.
İnsan hata yapmadan öğrenemez, bu nedenle her insan hata yapar. Ve içerde ya da dışarda olmamızı belirleyen yasalardır. Ve genelde başkasına zarar veren ama veriş şeklinin açıklaması yasalarda yer alan kişiler cezaevinde tutulurlar. Oysa insanın kendi içindeki cezaevi –vicdan- uyutulup, yok edilmedikçe gerektiğinde en büyük acıyı verir.
Ben işe yaramak, insan olduğumu hissetmek ve kendilerine insanca davranılmayan bireylerden hiç olmazsa, canı acıyan yüreği kanayan birine, desteğimle merhem olmak istiyorum. Daha doğrusu şimdilik sadece hayal ediyorum. |
|
|
Karanfil Ağıtı
(İbrahim Kilik) |
Öyküsel |
| |
Karanfiller kaplıyor mezarının üstünü.
Çekiyor ciğerine karanfil tütsüsünü.
Aralıyor yıldızlar nurdan som örtüsünü.
Melekler de dinliyor bu hüzün öyküsünü.
|
|
|
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Eser sahipleri, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları
yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin
izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin
izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin —kısa alıntı ve tanıtımlar
dışında— herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.
|
|
