Şiir > Yeraltı
karamsar
Yıkılmış Kentlerden Susarak Geçen Adam
Issız günün semasına / Yüzümü dayadım. / Yıkılan kentlerime bakarak,
düşündürücü
Rum 2
Tekinsiz bir denizin iki kenarına kurulmuş şehir, İstanbul / İltihaplı sözcüklerden oluşan şarkı,
olumsuz
Deli Gömleğimi Giyindim, Hangi Mitinge Çağırsan Gelirim Artık
Yasadışı suni bir iç çekişim, kendine özgü tutarsızlıkların altını bezliyorum / Kumdan örmüş
karamsar
Puzo'ya Ateş Uzatırken Ben
söndürüyor sigarasını beynimin kıvrımına / baba. enjekte ediyor sonatından bir bölümünü
karamsar
Sıkıntı Ayinleri
Kimi dilsiz hayatların vergi ıstırabı çektikleri / Yerlerde çok zaman bekledim! Bir sızıntı
karamsar
Keşkelerin Kuyruğuna Takılıp Düşen Omuzlarımızdan Issızlık Aktı
bütün dünyam bir tramvaya yetişme çabasından ibaret diyor şair. / yetişemediğim tüm tramvaylardan
üzgün
Cenazesinde İmgelerimin
bir veremin kucağında, hasta telli kadın / tutsak misali, vuruyor bağlamına hülyanın.
dramatik
Taklit - I -
Biz ateş, pislik, tarih, aşk ve kaybedişle vaftiz edildik..! / Ben kan renginde
karamsar
Bir Düştü Hayat, Peşinden Sürüklendi Kumun
bir yarım elma buldum / kül içinde senden / ısırıklı
