biliyorum kapıyı da açtın, çantan da omzunda...

son konuşmamız olduğunu söyledin evet, daha oturmadan yanımdaki koltuğa, görmeyeceğime seni, söz de veriyorum.
çayını da içmedin.
şehri de tek edecekmişsin,kardeşin söyledi.
nereye gideceğini de sormayacağım, beni hatırla da demeyeceğim.
odam dağınık ama homurdanmıyorsun. çalar saati de almadın yerden. tamam
ağlayacağım, arkadaşlarla da görüşmem epey, belki işi de bırakırım. senin olmadığını unutturacak herşeyi terkedeceğim o kesin.
psikologa gitmem, biliyorsun.
bitti söyleyeceklerin, biliyorum. bir nefeslik susma bile bırakmamışsın benim için, ona da peki.
ama en azından, olduğun yerde,yüzün bana dönük, elin kapının kolunda, hiçbirşeyi hatırlaman için değil.
benim için kal,
şarkı bitene kadar...

kapıyı da açtın,çantan da omzunda...