Daldım

Yine şu gecenin matemine

Saldım melalimi sesin kesildiği yere



Yoksun

İşte, her şeyim bulunsa bile

Neyleyim sensiz melalin kederlerini



Beni ben

Yapan senin tefekküründü

Görünmezlerde salınan güzel güldü



Ne güzeldi

Mananın enginliğindeydi

Sabırla, melalinde şekillenen erendi



Haliyle

Hadsizliğimi serdeden edepti

Mizan için azimeti tercih eden abitti



Teni

Öteleyen, zevki dışlayan zakirdi

Mana için hayatını vakfeden bir erdi



Çaresiz

Kalıyor halime de acıyordum

Oysa elbette bende âdemi mutlaktım



Neden

Nefsimin gölgesinde salınırdım

Akıbetimi hiç hesaplamadan yaşardım





Mustafa CİLASUN