İnsan bilseydi başına gelecekleri
Kendisini üzecek olanları elbette ki sevmezdi
Eğer bilseydi gözyaşı akıtacakları,
Hayatına hiç dâhil eder miydi onları?

Eğer insan bilseydi vefasız kalpleri,
Daha en baştan onlara selam bile vermezdi.
Ayırt edilebilseydi eğer yalancı diller,
Zaten umursanır mıydı o hoş sözler?

Ey kalp! İncinmeye ne de meyillisin,
Birileri kırsın da parçalara ayrılayım diye beklersin.
Her bir parçan bir yana savrulur,
Gönlünü alacaksa ancak binde bir bulunur.

Ey kalp! Yaşadığın her şey sana bir ibret olsun.
Bu aldanışlar, yaralanmalar artık son bulsun.
Silkelen ve at üzerinden tüm kırgınlıkları,
Unutma! Sadece sevgi tedavi eder tüm yaraları.

Karşılıksız, vefakâr bir dostun kalbi,
Eşittir, dünyanın en değerli hazinesi.
Çıkarcı, gelip geçer bir vefasızın kalbi,
Eşittir, değeri olmayan bir çöp tanesi.