açtığım kapıyı
kapattığım da oldu
kapatılmasını beklediğim de...
şu var ki,
gizleyemem
hiçbir kapıyı kapatmak istemedim,
istemedim kapansın suratıma kapılar.


hızlıydı
kapının çarpışı
zor kurtarmıştım ellerimi.
bazen,
kalanla kalmak iyi gibidir.
gibidir
çünkü iyi değildir.
hiç istemem
kapılar kapansın
pat, pat!
efekti bile kötü
pat!!!

kapılar gördüm ki
hana, saraya açılan
deme gitsin!
tüm süsüyle açılır da kocaman
daha bir sert kapanırlar
gıcırtıyla
korkunçtur, ağırdır o kapılar.

üzerinde hanımelleri dolaşan
bahçe kapıları
arkası görünür kapansa da
güzelliği, kötülüğüdür aynı zamanda
arkası görünür kapansa da...

bildiğim
- daha doğrusu öğrendiğim-
kapanan kapıyı açmaya çalışmamalı
hızını alıp da o açılıştan
öyle bir çarpıyor ki...
yok yok,
kötü de olsa
sımsıkı kilitlenmeli kapanan kapılar,
sana sana
çarpıyor ikincisi!

kapılar dünyası cereyanda
devamlı çarpıyor kapılar
pat, pat!
ve kalıyor hayat
hastalıklı.