demedim mi sevda uzak denizdir
bir hayale nasıl kandın ey gönül
kalpte bir yaradır kurşundan izdir
şimdi esaslıca yandın ey gönül


bir ayrılıkla kırıldı kanadın
kara sevdalıya çıktı bak adın
Mecnun’dan Kerem’den bir ders almadın
gurbetsiz hasretsiz sandın ey gönül


kurudu yaş iken umut ağacın
unut dedim belki geçerdi acın
bıkmadın yar ismini için için
gecede gündüzde andın ey gönül


başlarda aşkın şarkıydı şiirdi
kışlar sanki bahar olup gelirdi
sevdan taşta olsa taşlar erirdi
ne bitmez tükenmez candın ey gönül


demedim mi sevda uzak denizdir
bir hayale nasıl kandın ey gönül
kalpte bir yaradır kurşundan izdir
şimdi esaslıca yandın ey gönül