çekip gidecek mi bakışın benden
kim ne hayır gördü ki gidenden
ben göreceğim
her sabah mahmur bakışlarla ben kimi seveceğim
yazıktır etme
gözlerim sensizliği bilmez ki


bil diye söylüyorum
gidersen kafayı yiyeceğim
hem ben artık kime :
‘’seni kocaman seviyorum’’ diyeceğim
yazıktır etme
sözlerim sensizliği bilmez ki


bükülecek parmaklarımın boynu
dokunamadığı için saçlarına
bir kırgınlık çökecek uçlarına
seni aranıyor olacak
belki hep öyle kalacak
yazıktır etme
ellerim sensizliği bilmez ki



gidersen suçlu gibi hissederim kendimi
bütün suçları ben üstlenirim
gidersen gidişini büyük dert ederim
nerde ararım seni,nere giderim
yazıktır etme
yollarım sensizliği bilmez ki…


ben sensizliği hiç bilmem ki…