aşina kalsam diyorum gözlerine
ardına kadar açılmış kapılar gibi
peşine düşsem diyorum
kanatların çağırmasa da beni
ben yine sığınsam avuçlarındaki çizgilere


bil… gözlerin bana çok şey anlatır
çocukluğumda bana anlatılan cenneti mesela
Anadolu’dan ilk gelmiş tavrımla
ve görmüş halimle İstanbul’u mesela…
anlatır mesela
toprağın ilk yağmur damlasını kucaklamasını


söyle bırakmasın beni gözlerin bu yalnız istasyonda
giderken bana bu iyiliği bırak
kalbini yangından mal kaçırır gibi kaçırırken
bana gözlerini bırak
-sarılayım can havliyle-
en dumanlı haliyle