20:30
Sana özel bir hitap bulamadım. Ne desem biraz yalan olacak ne de olsa. Şimdilik belirsiz kalsın. Zamanla şekillenir kendi kendine.
Evet... Yoğun bir gündü. Rutindi aslında. Diğerlerinden farksızdı. Döndüm, dolaştım yine kendimi kapında buldum işte.
Acaba senin günlerin nasıl geçiyor? Senin kürkçü dükkanın neresi, kimin mekanı?
Aynı umutsuzluk bu gün üzerimdeki. Sonun bilerek yazdığım bir kitap gibi. Mutsuz bitiyor ama değiştirmek elimde değil. Kitabın kahramanları ele geçirdi beni. Nereye çekiştirseler oraya gidiyorum. El mecbur takip ediyorum onları.
Mutsuzdum biraz bu gün... Şımarık bir çocuk gibi, ulaşamadığım şeyleri düşünüp somurttum. Evet, iyi bildin. Sen de vardın benim " ulaşamadıklarım " listemde. Şimdiden üstünü çizeyim bari. Nasıl olsa listemin demirbaşı olacaksın.
Çok mu sıktım seni? Benim muhabbetlerim seni açmıyor, farkındayım. Hep karamsarım ben. Bardakların boş tarafını görmekte üstüme yok.
Öyle ya da böyle hayat geçiyor işte. Saatler akıyor, tutamıyorum. Arkasından şaşkın gözlerle bakakalıyorum.
Gitme vakti... Yarın yine aynı hevesle kapındayım. Açmayacaksın biliyorum ama olsun, içeride olduğunu bilmek bile güzel...