Bugün hoş bir gündü benim için. Adı güzel manası özel birgün.Bugün 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı…
Çok sevdiğim çocuklarımla geçirdiğim birgün. Gözlerim ışıl ışıl yüreğim dolu dolu seyrettim onları. Her biri bir yerlere akıp geleceği şekillendirecek.
Saf ve temiz duyguları ölmesin istiyorum. Yüreklerine kin ve nefret girmesin.
Bugün nasıl kardeş kardeş geçiniyorlarsa yarında aynen devam etsin duyguları…
Ne oluyor da biz insan oğlu büyüdükçe yozlaşıp sevgi yerine kin ve nefretle bakıyoruz. Bilemiyorum..
Bunlar değil anlatmak istediklerim ve yazıp yazıp haykırarak dile getirmek için çırpındığım.
Ben geçmişinde uçlarda yaşamış doğru bildiği şeylerin ardında mücadele etmişim. Zaman zaman pişman olduğum olsa da yinede bugünkü doğrularından taviz vermemeye çalışan biriyim. Zaman içinde şekillenen düşünceler için pişmanlık duysam da etik anlayışım doğduğum gün nasılsa bugün de aynı…
Siyasi çekişmeler ve onların ardında koşturduğum dönemler çok gerilerde kaldı. Ara ara denk gelip de okuduğum o yazılarıma bakıp gülümsüyorum. Nasıl böyle düşünmüşüm dediğim oluyor. Ama o bendim bugün de bu benim.
Değişmeyen tek bir şey var oda eğitim anlayışım eğitime bakışım…
23 Nisan beni böyle dalgalı düşüncelere sevk etti. Güzel bir Nisan sabahı çocuklar neşe içindeydi. Onlarla bende uçmuştum adeta….
Ufak tefek aksaklıklar olsa da neşeyle kutlandı gün.
Bugünü bugün yapan başka bir şey vardı duygulanmama neden….
Bir okula adını veren ve o okulu varoş olarak tabir edilen bölgeye yapıp eğitime sunan birini yad etmek istedim.
Biri ki geçmişin çocuğu bugünün yetişkini manevi değerlerini unutmayıp gelmiş.
Babasının yapıp devrettiği okula ziyarete gelen evlat vardı çocuklarımın bayramında. Kimbilir belki de babasını bir yerlerde görmek istemişti. Uzun yıllar önce okulun yapımından birkaç sene sonra dünyaya gözlerini kapayan adamın oğluydu. Benim için önemli olansa babanın mirasını unutmamış olmalarıydı. Bu okul varoldukça yaşayacak bir adamın oğlu olmak ne büyük gurur…
Duygulanmama neden buydu işte çocukların bayramında hayırsever bir babanın oğlu vardı aramızda…