Dalınca sessizliğine gecenin
Konuşarak da susabilirmişim seni
Yastığımın hüzün yanına yaslayıp gözlerimi
Hükümlerimi seslendirebilirmişim usul usul
Şiire bulanmış kağıtlarla yakabilirmişim resmini
Ve resmindeki çiçekleri yavaş yavaş
Olmazsa olmazlarımı silebilirmişim meğer
Hiç denememişim bunca zaman
Ellerinden uzakta yaşayabilirmişim
Hiç aklına gelir miydi bilmem
Aşık olabilirmişim yeniden
Sana benzemeyen birini sevebilirmişim
Hayal etmeden mutlu, mutlu olabilirmişim
Yıllar sonra birgün ismini duyduğumda
Nasıl da unuttuğuma şaşabilirmişim
Dalınca sensizliğine gecenin
Bir şiir dolusu yalanı ard arda sıralayabilirmişim...