Bir süre önceki yazılarımızın birinde eşekler üzerine bir yazı kaleme almıştım. Dünyada ve ülkemizde konunun engin uzmanları varken bize düşmez ama aynı konuyu ele almaktan kendimi uzak tutamadım.
Hiperaktiflik dikkati, tek bir noktaya odaklayamamak ve organize olamamak diye tanımlanabilir. Hoş daha kapsamlı ve derin anlamları var ama ben bu kadarının konumuz için yeterli olduğu kanısındayım. Halk arasında çok yaramaz çocuklara” eşeklik yapma “ derken yapıştırılan sıfat hiperaktif kavramının tam odağını teşkil eder bence. Şu konu hepimizce kabul görecektir sanırım eşeklik yapmak çocuklara özgü bir davranış değildir ama toplumda bu nitelemeye karşı gelemeyenler sadece onlardır. Çünkü onları öyle etiketlendiren ya anne, babası ya da öğretmenidir.
Okul yıllarınızı bir anımsayın yukarıdaki tanıma uyan bir sınıf arkadaşınız mutlaka vardır.
Eşekler insanların aksine hiç hiperaktif olmamışlardır. Tam tersine insanların eşekliklerini tolere etmeyi tercih etmişlerdir.
Uzakları iyi gördükleri ve tehlikeyi için önceden sezdikleri için deve kervanlarının önüne koşuldukları zaman eşeklik gururlarını bir yana koyup verilen görevi layığı ile yerine getirmişlerdir. Eğer hiperaktif bir yapıya ya da aksi bir huya sahip olsalardı bir tehlike anında en önde olmayı kabul ederler miydi?
Efendim onlar eşek kafaları çalışmaz diyenlerdenseniz hemen peşin söyleyeyim hiç öyle değil.
Onlar o kadar iyi çalışan bir beyne ve hafızaya sahiplerdir ki ayaklarının tökezlediği yerden bir daha zor geçerler.
Kaç insan hatalarından ders alıp aynı hatayı yineleme becerisi sergiler bir düşünün.
İyiki dünyada insanlar yerine eşeklerden oluşan bir yaşam türü yok. Bir düşünsenize uzak tehlikeyi önceden sezen, bir düştüğü çukura bir daha düşmeyen bir yaşam süren varlıklarla dolu bir dünya ne kadar sıkıcı olurdu.