-İnsan insanın kurdudur,ama asla köpeği değildir.
-Bekleye bekleye yaz,kış gelince de ayaz olur.
-Bütün bildiğim,bir şey bilmediğimdir,diyen adam kendi ağzı ile cahilliğini itiraf etmektedir.
-Demir demiri,bilgin bilgini biler;hoca da öğrencileri eler.
-Bilmediğin ot karın ağrıtır,sonradan zengin olanlar da bol bol akıl dağıtır.
-Davulun sesi uzaktan,paranın sesi de yakından hoş gelir.
-Dağdaki davar,bağdaki yaprağı soyar.
-Kitap olmayan kitaplar da,insan olmayan insanlar da vardır.
-Kötülük eken pişmanlık biçer,iyi kaynak suyunu inekler içer.
-Bir insanın ruhunu mektuplarında çırılçıplak görebiliriz,ama ayıptır diye bakmayız.
-Soylu babaların çocukları soylu,boylu babalarınki de boylu olur.
-Talihli olanların horozları bile yumurtlamaya başlar,talihsiz olanın başına yağsın taşlar.
-Herkes kendi mutluluğunun demircisi,benliğinin de kemiricisidir.
-Öfke baldan tatlıdır,ye Memet ye…
-Ölümden daha güzel bir şey olamaz,bunu diyen gene de yaşamaya doyamaz.
-Her kafası koca olanı âlim,her bağıranı da zalim sanma.
-İnsana akıllı dost ve sağlam bir post gerek.
-Düşünüyorum,öyleyse varım;ama bir kere de söylesin karım.
-Dünya malı dünyada kalır,sen yemezsen eller alır.
-İlim ilim bilmektir,talebelikse tahta silmektir.
-Dünya inanıyor ya,sen yazmana bak;herkes kaz değildir arada bir de olsa çıkar vak vak.
-Balık gelecek yerden solucan esirgenmez,alıkların yedikleri herzeler dinlenmez.
-Bakan yemez,kapan yer;peki kardeşler ve yeğenler buna ne der?