Dökümüne henüz bir söz biçilememiş
Kadife bir çiğ bu saatler, belki de sabah saçakları.

Şehrine inen zamansız tufan ve tuzla buz kırağı ikindisi
Değiştirme gücüne inanmış bir avuç hercai akıl bu hava
Sen baharları tutardın, bileklerin eflatun menekşe
Kıyılarına aşk deysin bir ömür, şiir hatrına.

Öğrendin, ne vakit şair ağlasa, bir çağı kapatır tarih
Sen gülümse hep, bilmediğin sonraya küfrün olsun.
Seçimlerini yaşayabilme gücüyse özgürlük
Çoğunluk nasılsa hep tutsak kalacaktı.

Hangi yalana kızmayı denesem, ihanetleri hatırlatır geçmiş
Devrimler kadar eski, kimileri inandı güzel günlere
Sesini uzat aynalara, rüya bahçelerine yürüsün
Keskin ve zümrüt bir dilek gibi tut hayatı
Kelimeleri her kurgulayışında çalımın olsun zamana.

Satırlara dökmeden çok evvel,
Adındı alnımın ilk hüzün çizgisi
Kırkikindi yağmurları gibi ömrüm yağıyor üstüne
Unutmaya yüz tutar ezber dizgeleri,
Dinlersen yeni bir dünyaya çabalayanları duyacaksın ...