Yine sessiz bir ağıt geliyor yüreğimden
Ve derinliğin kuşattığı hüznün dilinden
Kar eylemiyor keder ve gam yar elinden
Sinemin meşkinden, düşünmek aşk iken

Neyleyim, hangi iklimin hazan resmiyim
Boynumu büker nefesi müddeti beklerim
Kime ne derim, derdimle yarenim bilirim
Aşk için şükrederim, öteyle ne serinlerim

Ey ney deşme sen yaramı fakirliği bilirim
Ne yar için yanarım ve ne de ikbal tanırım
Şimdi bahtın halatından tutanım, ağlarım
Ne derde yanarım ne şevki aşkla tadanım

Bir ses duyarım ve nidasında ibret ararım
Ruhumun serencamında kalbimi yoklarım
Kim ne söylerse zihnimde tararım yanarım
Nefesin azizliğinde aşkı sorgularım ağlarım

Yâd eller hasretin bağıdır ve özlemle tanınır
Şayet aşk olmasaydı, insan olmak bühtandır
Sevda niye vardır, muhabbet aşkın sanatıdır
Evet, yaşamak ve ömrü nurlandırmak farktır

Arzın efsunu aşkla yudumlanır ve haz yaşanır
Her kim hakka kul olmayı kuşanırsa, şahlanır
Hayat niye süruru nazdır, elemle insan duadır
Selam kalbin anahtarı, sevda aşkın yumağıdır

Ne kadar kalbinle barışıksan, ruhuna tanıksın
Sen şahitliğin kefaretiyle anlamlaşan insansın
Çileyle sabrı kuşanırsın, inayet içinde yanıksın
Ve sen yazılanlar içinde kazaya dönüşen aşksın

Üzüm asmayla, gül dikeniyle, söz kalbinle aşkta
Başkalaşmak ise insan kimliğinde ağır bir hasta
Yas ne ağıtın ve ne kaybolan canın halinde başka
Meşk erdemin yangınlığında ve kalbi adımlar arda

Korkma ölümden ve acizliğin kederindeki demden
Mukadderat vasfın birliğinde senin için azimetken
Mavera dirliğinden, hesabın netliğinde aşk ver iken
Gül kokusu benliğinde, sevda kalbin ikliminde serde

Ey edip durma sen yaz, yaz ki suskunluk kalbi niyaz
Gönüller ebet içinde sabrı kuşanan ayaz, durma yaz
Aşk için her söz maslahatın derinliğinde edebiyle naz
Sen yaz ki sukutumun çığlığı ve aşk farklılığı yaşansın



Mustafa CİLSUN