"Hayranlığı o dereceye vardı ki; yere düştü ve kendinden geçti." -Fuzuli (Leyla ile Mecnun) |
|
||||||||||
|
Nerden bilirdim ki gerçeği Nasıl bilebilirdim, gerçeğin çilede nefes aldığını Gülün dikenle var olduğunu, kalbin hicranla yaşadığını, aşkın uzaklığını Ne okuduğum kitapların, ne temaşa ettiğim ve hüzünlü nefeslerin yanlış yapacağını Vicdanı mı dağlayacağını Ruhumu hicran içinde bırakarak haince şakıyacağını Kalbi ağıtlarımın çare olmayacağını, aklımın duygularımla bedelleşeceğini Sinemin sessizliğe çekilerek şevki terk edeceğini, muhabbet için hasret çekeceğini Artık susmak ağır geliyor Kalplerin yürekleştiğini, insanın sadakatsizliğini görmek Onca dile gelen ve hakikat için resmedilen ibret sahneleri dile gelirken Felsefe düşünmek için ve kelam hukukun tasnifinde ufkum olmuyor diye üzülüyorum Şöyle demek geliyor içimden İnsanlar ikiye ayrılıyor ve hukukunu bilen, bilmeyen diye Ve hatta bilmeyenler için kandırılmak ve hakka tecavüzle barışık olmak İşte o zaman insan olmanın farkında lığından uzaklaşarak bahanelere sığınıp kalmak Ey aklım, kalbimle bir hisset Nefesin azizliğine hükmederek haklı bir aşka tevessül et Halin kutsiyetinden tevdi edileni hasret ve ruhun iklimine avdeti azmet Kalbim nefesin sesisin, sessizliğinle sen yegâne sahibini bilirsin, hakikat için fersin Boş ver aldırma artık sende Her ne kadar ihanet içinde nefeslenenleri yakın bilsen de Sen yine de hakir görme, nefsin şerrinde ikamet edenlere sakın ilişme Nefes candır, ikram edilen akılla sanattır, kalp yürekten farklıdır, insan için vardır Nereye baksam haykıran var Edep ancak insanın kalbinde filizlenen gülbahar, iyi ki var Yoksa yaşamaktan kim hakkıyla anlar, hazan neden anlamında aşk kokar Hasret niye var, kim özlemiyle yanar ve sevda umutların harıyla niyazla hakkını arar Ey yar sende şimdi bizarsın Her ne kadar sabretsen de, talihin türabında kanatsın Sen sessizliğinle yanarsın, ne suyun ve ne de buğuzun hazzında okunansın Sen sadakatinle bir farksın, bunun için adavetten uzaksın ve metanetle aşkı koklarsın Ne yapalım ki talan katlı Ne vicdanı tanıyor ve ne de bir hesabı, o eşkâliyle kanlı Ancak insan, Hakka kul olabilmek için zamanla anlaşmalı ve heyecanla şanlı Sende murat et, ufuklarda seyret, kalbinin sahibinde ikamet et ve aşkınla atsın yürek Mustafa CİLASUN
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Mustafa CİLASUN, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |