İnsanın yaşadığının kanıtıdır ses ve nefes. Ses nefese renk katar, hayata anlam kazandırır. Yaratan, öyle sesler bahşetmiştir ki o seslerdeki ahengi,musikiyi hiçbir fani bestekâr yakalayamaz.

Doğada, insanın estetik duygularını okşayan, dinlerken bambaşka duygular yaşatan sesler vardır. Su sesi, denizdeki dalgaların kıyıya aheste aheste vururken, kulaklarımıza ve ruhumuza ulaştırdığı musıki. Efil efil esen yellerin, ince ince çiseleyen yağmurun söylediği şarkı... Kuş sesi de bu cümleden sayılamayı en çok hak edenlerden biri sesler içinde.

Sözü, nasıl kuşa getireyim diye dönüp dururken bir yerinden yakaladım bırakır mıyım artık. Kuşlar, insan oğluna hem en yakın, hem en uzak, kâh sevimli, kâh yırtıcı mahluklar.Dünyamıza sesleriyle, görünüşleriyle renk katarlar. Bazıları baharı muştular, bazıları sonbaharın habercisidir. Renklerinde, seslerinde, kanatlarında dile gelir şarkılar.

Bazen hasretin remzidir kuş,bazen sevenin. Biraz da korkuyu çağrıştırır. Kartal, göklerin hâkimidir;asaletin, özgürlüğün ve cesaretin simgesi. Gül için bülbül avaz eder. Turna yâre selâm götürür, leylek kutsal yerlere. yeşil ördek göllere dalar, âşık hayallere. Türkülerimiz bu sebepten mi bülbüllü,sunalı,turnalı bizim? Camilerimizin avlularında , pervazlarında , şadırvanlarında , oynaşan güvercinlerin kanat şakırtıları ayrı bir zenginlik bahşeder ruh dünyamıza.

Kuşlar, hem dünyevî hem uhrevî hassasiyetlerimizde yankı bulan güzeller. Bülbül, zâr ağlayan âşığı, Kuğu zarafet timsali sevgiliyi, güvercin hu çeken dervişi hatırlatır bize. O güzellikler ki hem dünyaya hem ahrete köprü olur, hayatımızda denge kurmamızı sağlar. Camımızın önüne konan bir serçe cıvıl cıvıl sesiyle bizi hayata bağlar.

İyi ki kuşların kanatları var. O kanatlar bize özgürlüğü anlatırlar. Kanat seslerinde büyür umutlar. Kuşlar özgürlüğün sesini duyururlar. Bu sese kulak tıkamayalım, yoksa kuşlar uçamazlar...
Anakra, 06.01.2010