Belki çok geç kaldım
Ve beklide sessizliğin içtenliğine sarıldım
Kim bilir yıllara sari uykusuzluğu bir marifetle kuşandım

Ne felsefenin nefesiyim
Ve ne de dervişliğin mümtaz bir neferiyim
Ben halimde bariz sefilliğin harcıyım, aşka da yabancıyım

Ne dünyanın yanması
Ve ne de canların haz iklimini kuşanması
Kalbime süruru bahşetmiyor aşksız yaşamak yaban geliyor

Ne rüya gibi uçan yıllar
Ve ne de ufuklarımda seyyahlaşan umutlar
Kalbimde yıllanan anılar ve ruhumda manalaşan satırlar var

Artık bir hesap sorun
Halimden habersizliğim anlayarak vurun
Ruhumun hilkatindeki saflığı bulun ve kalbime ne olur anlatın

Ey aşk sar beni harınla
Kuşat her halimi sancıların aşkı sevdasıyla
Yaratan rabbimin kulluk dirliğinde ve acizliğimin Kadrelerinde

Neylesin halimi hazan
Kalbim biliyorum ki sensizlik ikliminde noksan
İşte o vakit ruhum fevkalade perişan ve içimden çıkmıyor hicran

Sanki yaralı bir kuşum
Gönlü harap olmuş bir yolcunun arkadaşıyım
Yüreğimde pareleşen uhdeler için kiminle davacıyım ve duacıyım

Bir gün gülecek miyim
Sinemde derlenen efkarı kimlere sarf edeceğim
Çileyle sabrımı bileyeceğim ,vuslat için kalbi kanaate yöneleceğim

Hayır için niyaz edeceğim
Gönlümü inayet için hasrederek ecir isteyeceğim
Kimseyi şikayet etmeden ve kalbimle didişmeden ey hak diyeceğim

Aşkın diyarında nefesleneceğim
Gönlümü girdaplardan arındırarak zikredeceğim
Ve yarin sofrasında, acizliğimle boyun büküp affımı talep edeceğim



Mustafa CİLASUN