Hata! Klavye bağlı değil. Devam etmek için F11'e basın... |
|
||||||||||
|
İnanır mısın bu yazıya başlarken çok zorlandım. Yan yana getirilebilecek kelimelerin bir anlam kazanmasında ki güçlük, onun ışığında yitip giden zamanların manasız kartezyen çarpımı, sonucu sonsuza bağlanan bir doğru geometrililiği. Hepsi karmaşa arasında safsata. Anlatmak istedim, anlatamadığımı düşündüğüm tüm sıralı, sırasız kurulucak cümlelerde. Sırasını beklerken kimsesiz gecelerimin kuyutuluğunda, yazmak ve anlayabilmek istedim seni Kendimce en iyi yapabildiğim araç, gereci kullanarak yani yazarak. Aktarmak, "Kimse beni anlayamaz" ünlem kokulu cümlene cevap vermek, aralıklı, aralıksız "yanındayız" imalı bir gönderme, gönderebilmek istedim. Yapamadıklarıma inat sonra açılımlar ülkesi olan ülkemizin sessiz çığlığında kaybolduğunu hissettiğim her dakikayı, saniyeyi senin nezninde kaybettiklerine bağladım. Ağladım İçli içli olmasada senin gibi, hüngür hüngür çıkamasada, ağladım. Hüzünlü aralık akşamlarını anımsadım adeta, biten bir aşkın tazeliğinde yağmaladım kendimi sanki, Umutsuzluğun umut çıkarlığında hissettim mülteci deniz yolculuğumda. Hayallerime sarıldım, hayallerimde kırıldım, kopamadığım çocukluğum hatıralarında kopukluklar yaşadım. Öyle bir hayat hikayesi anlattın ki bana yaşamsal fonksiyonlarımızın gereksiz olduğunu düşündüm bir an, acının ne kadar da yakıştığını öğrettin vatanperver olmanın kucağında. "Atam izindeyiz" demenin ağızlarda değil Sınır karakollarında verilen kayıpların çizgisinde anlattın, anlatılması gereken en iyi şekilde. Aslolan, hep beraber yaşamanın, ayrımcılığın olmadığı bir haritanın doğrultusunda bir ağaç gölgesinde tatlı bir uykunun getirdiği hazzın yaşanmasıydı sadece, Sadece buydu evet. Kardeşce yaşabilmenin kardeşliği. Keşke elimdem, kalemimden, serzenişimden birşeyler gelse Sihirli değnek olsam olamamış her yerde. Yapabildiğim yazdıklarına karşılıksız kalınmasın duygusu edasında ruhsal bir tepkime sadece Kuzuların sessizliği işte, daha iyi şeyler yazmak isterdim, daha pozitif, daha enerjik lakin olmuyor. Yapamıyorum affet. Yine de halen orda uzakta bir köy var o köy bizim köyümüzdür diyebiliyorum.. netameli bakışların arasından, sonucun vahameti ne olursa olsun.. Bir ışık süzmesi ufukta, görebiliyorum..... Sevgilerimle.
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © ugur lalek, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |