Ve sen gelip geçersin içimden...
O hayata ve bütün rezilliklere inatla gülen
Gözlerin geçer...
Zaman ağlamak zamanı değildir senin diyarlarında
O taraflardan rüzgârlar bir başka eser...
Güneşi getirirler ağlayan çocuklara
Ve sevgiyi...
Bütün incinmiş yüreklerin
Amansız kaybedilişlerin
Katran gecelerin
Üstüne yeniden sabahı serer
Denizlerin asiliğinde, gözlerin...

Bilirim...
Zaman unutmak zamanı değildir senin diyarlarında...
Çiçekler bir başka güzel açar,
Saçların bir başka savrulur yüreğime...

Bütün bir hayatın ardından
Efkâr değildir artık avuçta kalan,
Şimdi dostluklar ve sevgiler vardır,
Unutulmak başka diyarların iklimidir yani...
“Bizim” şehrimizde sabah olmaktadır...

Zaman gözlerinden akar
Usul usul...
Umut sözlerinden...
Ve gülmek senin diyarlarından eser...
Zaman sırtını çevirip hayata
Başın önünde kaderine isyan etme zamanı değildir
Gelip geçen baharı
İçimizde sımsıcak tutmak anıdır oysa şimdi
Gözlerinin hapsinde gülmek ve umut etmek anıdır...