Can ablam deyip sevgi umdum büyük görümcemden
Boşa umudum güzel söze bet laf kendisinden
Yazım hüzün ya hem öksüz hem yetim bir gelin ben
Aslında anam sağdı o zaman sevgi yok beter

Ben mi görecektim anamdan akrabamdan hoşluk?
El alemden görmedim böylesine bir nahoşluk
Onca kahıra müstehak degildim içim soluk
Acı nedeni ana olmuştu onlar şap koruk

İlk oğlum Haktan rahmet iki aylık sağken nice
Kıskanç bürümcü göz can hıraş Özlet görümce
Oğul ölünce daha da beter oldu böylece
O şefaatcimdir hissimce tesellim öylece

Çektim Allahın emrini görümcelerden bezdim
Tek amacım bir evlilik pir olmalıydı bildim
Belki ölsem izansızlar zulmüyle mertebem neydim?
Hala çok iyi niyetle masumane ümidim.


12.12.2008.İzmir.
Müfide DECDELİ.