kaybetmekten korkarız, birini kaybetmekten.
biz sebep olmaz mıyız buna, önce gurur sonrası malum.
yücelmişizdir, mutsuz ve yücelmiş...
giden gitmiştir zaten.
bir sevdadır ki yakar ruhumuzu.
kimse böyle sevmemiştir.
ama kaybetmişizdir.
sonra karanlığın üstüne giden, hırçın bir bulut oluruz.
tüm hayat avuçlarımızdadır,
biz mutsuz.

kaybetmenin acısıyla ve yücelmişliğin hazzıyla.
daha az seversiniz, iç hesaplaşmalar başlar, onu yok saymalar.
artık;
unutur gibi,
ölür gibi seversiniz.
onca aşkın size öğretemediğini
bu acı öğretir.
hiç değişmeyen yüz ifadesiyle
tüm insanlığa gülmesini öğrenirsiniz.

canınız yitip gitmiştir,
kim yenik kim kazanmış belli değil...

sonrası felaketiniz zaten
her yanınız yanar.
günahkar sevdanız kanlar içinde yerdedir...