Bak bugünlerde yargısız infaza yolcuyum,
Kaçıyorum yalancı bir çocuğun yüreğine.
Eğretiyim ben tanrı’nın ellerinde,
Tanrı tanımıyor artık beni.

Parmak izlerimde seni taşırken,
Kaçmıştım sağanaktan,
Ama daha da çok ıslandım.
Tutuşturdum çoktan kalbimin içini
Meğerse orda da yanacak bir şey kalmamış.
Şeytanı gömdüğüm mezardan başka.

İnsanlığa hiç bu kadar acımamıştım,
Hiç bu kadar susmamıştım karşılarında.
Her dokunduğumda kendime,
Niye ağlayan bir çocuk görüyorum?
O sözler ki beni acıtan
Yaprak gibi döken
Çıkmıştır nede olsa ağızdan…

Bir el uzanıyor uzaklardan sana,
Senin gözlerin ve ruhun kapalı.
Kayboluyorsun çamurlu bir gölün içinde,
Ben izliyorum sadece.

Bıçak günlerimi kesiyordu
Bak şimdi bıçak senin ruhunu parçalıyor.
Bıçaklar üstünde yürürken
Ne kadar insan olduğumu sorguluyorum.
Ama her şey bir avuç içi döngüsü.
Tanrı beni ben tanrıyı biliyorum.
Eğretiyim ben tanrı’nın ellerinde,
Tanrı tanımıyor artık beni.