yaşım ondört
sokak kokar saçlarım
elimde taşkınalar
gelincik açar parmaklarım...

bakışımda yarımlanmamış hilal
mikado çöplerinden yaptığım evin
takılmamış daha pencere camları...

pervaza konan kuşlara yem atarım
üşüşür başına kardeşgüvercinler
güneş vurur kanatlarına
sevinir çocuk yanım...

benim olmayan adamların meclisinde
alınan kararla büyür solucanlar
saksıma diktiğim sardunyaların toprağına sızarlar
korkarım!..

içeride çeyiz sandığım
bir avuç durulmamış kan
ve
kıyısına tığ batmamış
okul mendili!..
gözyaşımı bağlarım...

"menekşe mendilim düş / e" yi
bahçede bırakıp
karanlığa el sallarım!..

yaşım ondört
dudak aralığımda
annemin yaptığı
ucu kırık ay çöreği...

çarem yok
gecem(d)e çocuk yaparım!..