Bilip de inanamadığınız gerçekler vardır. Geri dönüşü olmayan bir yolun kenarında gittiğini bilerek ama gitmemesini dileyerek bakakaldığınız zamanlar. Gidiyor dersiniz kendi kendinize işte bitiyor. Son bir bakışın mirasçısısınızdır artık ve uğruna dökülen ilk gözyaşı belki de onun omzuna düşer. O omuzda izi kalır mı bilinmez ama yürekteki izi asla silinmez. Mevsimlerden hazansa hele bir de ve yakışıyorsa hüzünler hazana buna da alışır elbet dersiniz zamanla…Doğru ya kimse kimsesizlikten ölmemiştir,o uykusuz geceler de bitecektir, gözlerdeki yaşlar da dinecektir kimbilir belki adı bile silinecektir hafızadan ,bir gün can yakmayacaktır yüreğe saplanan sözler…Zaman dersiniz kendi kendinize,zaman derler bilenler size…
Ve dedikleri gibi geçer zaman
Hüzünler senesini doldurduğunda geçenin yalnızca zaman olduğunu ayrımsar insan. Zaman geçmiştir ve değişmiştir her şey. Zaman geçmiştir ve değişmiştir her şey. Hayat kendi yolunu bulmuştur ve ne yazık ki yolunu kaybeden tek kişi kendini bile bulamamıştır. Son kullanma tarihi geçmiş bir hüzünün tek sahibidir,üstelik bu bozulmuş hüzünden başka sahip olduğu tek bir şey bile yoktur.
Ve anlar ki
Zaman merhem olmaz hiçbir yaraya, seneler yetmez bir insanı unutmaya…