*Öyküyü okumaya başlamadan Mahler'in The Titans adlı eserinin hazır hale getirilmesi ve öyküyle beraber dinlenmesi önerilir.



MASADAKİ YAZICI ADAM VE HATA…



Kanını içtiğinde, uyandı. Ter içindeydi. Yatakta doğruldu. Yıldızsız bir gece kadar siyah ve pürüzsüz yorganın altından çıkan, ancak onun gibi biri olurdu. Başucundaki suya uzandı ve kana kana içti. Sonra tekrar uykuya daldı…

O sabah da her sabah gibi aynı saatte kalktı, aynı evden çıkış aşamalarını gerçekleştirdi, aynı saatte iş yerinde oldu…

Masası kusursuz bir kareydi. Odanın tam ortasında duruyordu…

İlk yaptığı, sekreterinden su istemek oldu. Su birinci dakika birinci saniyede geldi. Kana kana içti.

***

Genelde müşterileri kadındı. Belli ki kadınlar daha çok istiyor, daha çok önem veriyordu.
Bu sefer de ilk müşteri kadındı. Kadın masanın simetrisini bozacak şekilde karşısına oturdu.
—Hoş geldiniz
—Merhaba
—Hemen işimize başlayalım isterseniz
—Sevinirim
—Öncelikle size sizin de bildiğinizi düşündüğüm belli soruları sormam lazım
—Buyurun
—Gereksiz tamlamaların komedisi altında ezilmiş bir sürü trajedi yazılıyor, yazıldı, yazılacak. Bu bağlamda sizin gereksiz bulduğunuz nitelikler nelerdir ve bu nitelikleri nerelerde kullanmayalım?
—Saç için sarı, boy için kısa, ten için siyah...
—Başka
—Tin için özgür
—Başka
—Diğer tercih haklarımda standart uygulama istiyorum
—Anlaştık. Biz sizi arayacağız.

***


İkinci müşteriden önce su içmek istedi. Bir dakika bir saniye sonra su geldi. Kana kana suya boyanmış kanı içti. Bardağı masaya koymaya 1 mm kalmıştı ki... Birden kapı açıldı. Hata tam karşısındaydı. Kısa boylu bir siyahtı Hata. Annesini hiç tanımamış ve meydana getirildiği günden beri sokakta büyümüştü. Elleri kanıyordu Hata'nın. Yorgun gözlerinden umutsuz bir nefret okunuyordu. Hata hızla masaya doğru koştu ve kanlı ellerini 'masadaki adam'ın boynunu sıkmak için kullandı. Bir yandan da bağırıyordu...

NEDEN ???

Hata, bundan 22 yıl önce 'Masadaki Adam'ın ilk müşterisi kadın gibi bir müşterinin siparişi sonucu meydana gelmişti. Ama ne yazık ki o bir sistem hatasıydı... Nedeni bilinmiyordu...

Tabiî ki bu neden sorusuna 'Masadaki Adam' cevap veremedi. Ama mutlaka bir şey söylemeliydi çünkü o 'Masadaki Yazıcı Adam'dı. Nefesini tuttu ve şu cümleleri sarf etti...

—Demedim mi ben size:
'Dayanın ey insanlar gelecek kurtarıcınız
Ama size başka bir kurtarıcı vaat edecek
Dayanın...
Ve
Yazın kendi yalanlarınızı, nasıl olsa yine siz sileceksiniz
Hem insan dediğin ancak köleyken mutlu
Sen en iyisi
Bas üstüne o kurbağa misali insanların
Çiğne ayaklarının altında
Onlar değil miydi kurallar yaratıp uymayan
Onlar değil miydi kitaplar yazıp bir daha yazan
ve onlar değil midir yarattıklarına tapan'

Hata, bu cümlelerin ardından biraz zaman alsa da sakinleşti, ne de olsa kutsal kelimelerdi bunlar. Ellerini 'Masadaki Yazıcı Adam'ın boynundan çekti ve yere düştü.

***

Galiba bir hata daha giderilmişti. 'Masadaki Yazıcı adam' diğer müşterisi gelmeden üstüne bulaşan kanları temizlemeliydi. O kanlar ki sanki her zamankinden daha çok yapışmıştı üstüne. Acaba bu yapışkanlığın nedeni ilk defa birinin boğazını bu kadar uzun süre sıkabilmesi miydi? Bunu düşünecek zamanı yoktu, yeni müşterisi gelmişti bile.

***

—Hoş geldiniz.
—Merhaba
—Evet, nasıl bir çocuk istiyoruz bakalım
—Sizi öldürebilecek bir çocuk istiyorum...




Not: 'Masadaki yazıcı adam, Masadaki Yazıcı Adam, masadaki adam, Masadaki Yazıcı adam' yazımlarında simgesel bir anlatıma başvurulmuştur. Yazım yanlışı yoktur...