şimdi ben varsam gözlerim yerinde,
büyütüyorum çiçekleri, ağaçları...
kıpır kıpır toprakta tohum,
türküsünü söylüyor kuşlar,
bahar taşıyor göklere kanatları...

şimdi ben varsam gözlerim yerinde,
açıyorum ardına kadar tüm kapıları...
ne kar yağıyor, ne yağmur,
gülüşüne koşuyor zaman çocukların,
sevinçle, mutlulukla basıyor toprağa ayakları...

şimdi ben varsam gözlerim yerinde,
seviyorum arıları, karıncaları...
çiçeklere, buğdaylara koşuyorlar durmadan..
uykularda geçen hayatlara inat,
çalışmak mayası ile yoğrulmuş hamurları...

şimdi ben varsam gözlerim yerinde,
türküler yakıyorum dağlara, denizlere...
denizler balık bakıyor kıyılardan,
ceylan koşuyor dağlar üstüme,
yakamozlanan sulara iniyorlar sabahları...

şimdi ben varsam gözlerim yerinde,
duyuyorum ölümlerde yaşanan acıları...
göçüp gidiyor hayatlar, ardında gözler bırakıp,
yaşlarla doluyor mendiller, heyhat!
geçiyor zamanlarda can arabaları...

şimdi ben varsam gözlerim yerinde,
düşünüyorum kelebekte tanrıları...
duasına çıkıyor savaşların, yoklukların...
tohum büyüse de toprakta yine,
bu dünyanın garip insanları....