Çapraz ateşte tümlüğünü kaybetti düşünce
Ay'ın yarım ağız güldüğü bir sürgün gecede
Sen-ben, ten-tin, kan-kin zehirli sarmaşık
Hiçbir şey olduğu gibi değil ve olması gerektiği gibi

Bir kum tanesi değse cildime
Yırtılır sanırım canım, candan içre
İçimi, yargısız asasım gelir içime

Çelikten testeresinde oturabilirdim yalnızlığın
Kendimden bölünmeseydim eğer
Tam olarak ne zamandı ve nasıl
Mezolitik dönemden bir çatal dil pullu derisini yalardı

Çağ, devrilmiş çağ üstüne istifli
Yitik kimliksiz bir iz, duvarda bir gölge
Ne Küşteri'yim ne önündeyim perdenin
Yollar boğazımda örümcül, yalnızlık dellenir hücrede

Sen-in ben-im
Şimdi tüm 'İM'ler perişan
Ağlıyor İN-im in-İM



19.Mart.2008 - Bodrum

Funda Paktan