Bir yerler var eminim henüz ayak basılmamış.
Belki yanıbaşımdaki çukur tümsek, ağaç dibi.
Bir çok türden hayvan var henüz literatüre geçmemiş.
Belki yanıbaşımdaki sakat çomar, korsan güvercin.

Bir çok insan var eminim henüz sesi yankılanmamış semalarda, "lal"a lar "lal"e ler var her bir yanda.
Belki çok uzaktaki karşı komşum, en yakındaki bayraklı adam.
Bir sürü hak var alınmayı bekleyen miat tarihi gizli kapaklı
Kimin hakkı kimin kinde bilinmez, bir doğa karmaşası.

Bir sürü söz var söylenmeyi bekleyen, söyleyeni kalmamış dillere ait.
Kalbimizin ayrı bir dili mi vardı yoksa?
Kocaman kocaman dertler var herşeyi köstekleyen.
Dertsizlikte bir dert mi yoksa bizim için?

Elimde tuttuğum bir lamba var biraz tereddütlü, tedirgin.
Kısık ateşte yıllar boyu mu, güneş gibi bir saniye mi?
Antlar var ağızdan bir kere çıkıvermiş.
Kalbin ağzı yok dili de mi yoktu?

Paramparça idealler var, paçavra ruhlardır temeli.
İdealistlik miydi yoksa paramparça olmak, paçavralıktan uzak kalmak kaydı ile.
Yere düşmüş bir ekmek duruyor yerde, her gören 'bir yiyen olur belki' mi diyor yoksa?
Kimsenin haberi yok mu "Yerden Yiyen Yer Köpeği"?

Gayrimeşru şiirler dolanıyor ruhuma, kime ait bilinmez.
Sahiplenmekten korkuyorum, bir gün bir yerden şairi çıkar da gelir diye.
Portreler yapıyorum tanınmayanlara ait, bir gün sahibine hediye edebilmek adına.
Unutuyor gibiyim sanki umutsuzluğu.

Aşıklar görüyorum her gözümü kapattığımda, kara sevdalılar.
Meğer aşk ne kötü şeymiş, göz açıkken uyumak zorunda kalacak gibiyim.
Aşklar var yeryüzüne serpiştirilmiş "ondan başkası olmayacak" naralı, ömürlük aşklar.
Rekorları kayda geçiyorum, en dayanıklı aşkı ilan edebilmek adına.

Bir sandalye çekip geçiyorum aynanın karşısına.
Kendime bakıyor gibiyim.