ben sensizlik denizinin derinliklerinde,
sen benim yegane aşkım,eşsiz beyaz incimsin.
ben alelade bir insan,yorgun bir beden,
sen bu bedeni ayakta tutan güç,yaşama sevincimsin...


yalnızlık değildi be hayalim bizim kopukluğumuz,
pembe çiçeklerimiz vardı,mavi düşler kurardık.
kara gün görmedik,gecelerimiz bile kara değildi,
en dayanılmaz acılara güler kabusları hayra yorardık.....

ağlamazdık..çiçekler yetişirdi gözpınarlarımızda,
dudaklarımız öpüşmekten nasır tutmuştu.
kara gün görmedik,gecelerimiz bile kara değildi,
en dayanılmaz acılara güler,kabusları hayra yorardık....


şimdi ilk kez ellerimi ellerinden çekiyorken,
sanki kalbimi ellerimle söküyor gibiyim.
eğer bu bir elvedaysa-eğer dönmeyeceksem,
eğer seni bildiğim herşeyden çok sevmedimse öleyim.........