Kalmadı kentin dağarcığında güzellik,estetik ve kaygı üstüne hiçbir şey. Baştan aşağı beton yığını sevimsiz ,ucube yapılar doldurdu kenti; nefes alıp veremez oldu.

Üst üste yığılmış binlerce pencereden sızan ışık, kent gecesinin gizemini bozdu. Artık “Bin bir Gece Masalları” kent soylu bir yalan oldu.
Kentli, kentin dağarcığının altını deldi. O delikten dökülenler gayya kuyusunu boyladı, bir daha dönmemecesine.

Her sabah,güne taze bir başlangıç olsa da kent sabahları bir sorunlar yumağı oldu. Ne ciğerlerimize oksijen ne çok katlı ucube yapılarımıza mutluluk doldu.

Artık gönlümüzde hüzün, gözlerimizde intizar, bekleyelim belki bir güneş doğar. Kent asrın nazlı perisi olur...
Ankara,29.03.2008 İbrahim KİLİK