Yanında gözyaşımı sakladım gülüşümde zambakları soldurdum.
Sana daha şirin görünmek için yağmurlarda yüreğimi ağlattım.
Senin için duvarlarda biten ot gibi ayaklarımı hayattan kopardım.
Bir nefes alamadım seninle her gün başka bir kefenle yaşadım.

Zamanın keskinliğinde zambaklara düştü kanımın her damlası
Ellerine tutunamadım gözlerine bakıp karanlıklarına ulaşamadım.
Bir boşluktu bakışlarındaki her yıldız titremesi acıya asılı kaldım
Loşluğumda gömülü kaldım her gün başka bir kefenle yaşadım.

Şafak kızıllığında güneş güne vurdu yüzünü saçını döktü denize
Aklıma güzelliğin geldi bütün gün acını yaşadım zambak misali
Hatırlar mısın seni ne çok sevdim senin için bir öldüm bir dirildim
Bir nefes alamadım seninle her gün başka bir kefenle yaşadım.