Gün batımı kızıllığında açtı güller büyülendi saatler
Yara aldı gözler dudakları yaktı ateş renginde laleler
Şair suya doymadı yürek yangınlarla aniden çatladı
Gül kurudu şiir kudurdu hep senin için ey Selvinaz

Damarlar mısra mısra patladı kan arzulu arzulu aktı
Yürek ikliminde yaşamak kana bulandı ey Selvinaz
Hep senin için Selvinaz hazan bahçeleri aşka susadı
Kan ağladı tüm şairler aşk için gülden kan damladı.

Gözlerde yaş kalmadı çocuk oyununu yarıda bıraktı.
Ey Selvinaz seni sevmek adına tırnak etten ayrıldı.
Kanlar çağıldadı koptu yüreklerin yarısı sana yanaştı
Bir aşk seli önüne şiirleri kattı şairini ölümlere attı.