Aldatmak ve aldatılmak insani bir olgudur, insan dışındaki canlılarda hayatı idame ettirmek için avlanma becerisi de birbirini aldatmak üzerine kurulu olsa da bunu ihanet olarak adlandıramayız, çün ki acıkan karnını doyurma dışında bir gayeden kaynaklanmaz.

Lakin insan ilişkilerinde var olan aldatma ve aldanma konusu böyle değildir, burada insana has hırs ve tatmin duygusunun sınırsızlığı ve doyumsuzluğundan kaynaklanan olumsuz, etik olmayan bir durum sözkonusudur.

Aldatılmaya en müsait insan çabuk inanan insandır, bu inanma, başkalarının hayata ve insana bakışlarının da kendi bakışı gibi saf ve masum olduğunu düşünmekle oluşan bir zaafa dayanır. Bu halde insan kendisini nasıl bilirse başkalarını da öyle görür, başkalarına zarar vermekten her zaman imtina eden insan, diğer insanların da böyle davranacağını umar, işte aldatılmaya hazır bir insan karşınızda, ağzınızdan çıkanları kalbinizden geçirdiklerinizle aynı şeyler olduğundan şüphe etmez ve siz yalanlarınızla ona zarar verebilirsiniz, o da yaşadığı olumsuz tecrübelerle hayata devam eder, ancak insanlara duyduğu güven azalsa da kolay kolay sona ermez, çünkü saf ve masum bir yüreği vardır.

bakın çevrenize , küçük bir çocuğun bile kolaylıkla kandırabildiği bir kişi görüyormusunuz, hemen onunla dost olun, gerçekten acı çekmeden dürüst ve samimi bir insanla yol arkadaşlığı mı istiyorsunuz hiç tereddüt etmeyin, çünkü o büyümüş bir çocuktur karşınızdaki yetişkin, Çocuk şiirimde söylediğim gibi
....
çün bilmiyordu yalan,dolan ve talan
uğramamıştı ki ona henüz şeytan
keşke hiç büyümese
hep çocuk kalsa diyordu insan

evet aldatılmaya müsait olmak bir erdemdir, ulaşılması güç bir merhaledir, nefsi şer çizgisinde değil hayır çizgisinde sabit durur bu kişinin, aldatan da ise nefis sürekli şer çizgisindedir, gözünü bir avuç toprak doyuruncaya değin sınırsız bir açlıkla aldatmakla meşgul olur, gerçekte kimin aldandığı da Allah katında bellidir.

Allah bizleri aldatılmaya müsait kullarından eylesin
amin